På Det humanistiske fakultetet og dei fleste andre fakulteta ved UiO er det også framleis heller få norske som har foreldre med bakgrunn frå andre land.
Derfor inviterte prorektor Gro Bjørnerud Mo og HF-dekan Frode Helland i dag tidleg til eit frukostmøte om mangfald og kva plass mangfald bør ha i arbeidet med Strategi 2030.
- Dei er oss
Ei av dei som var invitert var songaren og skodespelaren Asta Busingye Lydersen, som er tidlegare nestleiar i Kulturrådet, og noverande ekstern representant i fakultetsstyret ved HF. Sjølv opplevde ho at ho kom inn i norsk kulturliv då det var lite medvit rundt mangfald. - Eg er opptatt av mangfald som svart person i kvitt land. Det handlar om demokrati og kvalitet. Dette skal institusjonane reflektera. Dei er oss, understreka ho.
- Kunstig skilje mellom kvalitet og mangfald
Etter hennar oppfatning har kvalitetsomgrepet vore eit hovudtema.
- På den måten blir mangfald og representasjon sett opp mot kvalitet. «Skal me bruka den personen fordi den er svart eller ta den som er best?», spør dei seg alltid, sa Lydersen. Ho meinte det er ingen grunn til å tenkja slik.
- Det er eit kunstig skilje mellom kvalitet og mangfald. Kvalitet er ikkje nokon statistisk storleik. Det rommar mykje meir. Omgrepet mangfald blir ofte brukt på ein avgrensande måte. Verne
