Fagpressenytt

Det er på overtid med eit intervju. Den ikkje lenger så nyvalde leiaren i Norsk bibliotekforeining Vidar Lund har allereie sitte i vervet i eit år.
Det var eit verv det kjentes naturleg å gå inn i, etter at storparten av livet har blitt brukt på organisasjonsarbeid og engasjement i fleire av dei «sikkert tusen»
organisasjonane han er medlem i.
- Når ein blir aktiv innan eitt felt, blir det fort sånn at ein treffer folk og vert introdusert for nye idear, det utvidar perspektivet, seier han.

Det trengst ein landsby
Han har tidlegare vore nestleiar og sitte i styret i bibliotekforeininga, og vore engasjert der i 15 år. Men det starta med målungdomen, som han vart medlem av då han bytte til nynorsk etter ungdomsskulen. Og så kom Bondeungdomslaget, Senterpartiet, historielaget, bibliotekforeininga.
- Felles for organisasjonane eg engasjerer meg i er det lokale og nære. Kor viktig lokalsamfunnet er for enkeltmennesket. Det ligg mykje i det afrikanske ordtaket om at det tek ein heil landsby for å oppdra eit barn, då treng ein ein god landsby.
Hans eigen landsby i oppveksten var Skogn i Trøndelag, så har det vore Grünerløkka i Oslo, Kirkenes og Levanger. No er huset i Levanger leigd ut og bytta med ei leilegheit i Oslo sentrum. Ein av stadane han kjenner seg mest heime er på Kaffistova på Hotell Bondeheimen, som framleis er eigd av Bondeungdomslaget. Det er dette med landsbyar.
- Det må vere aktivitet i landsbyen for at den skal fungere. Folk må verte engasjert for at det skal skje noko. Før måtte ein organisere ting sjølve, som vassverka til dømes. No har kommunane overtatt det meste, men på kulturfeltet er ikkje det nok, og me er avhengige av det frie kulturlivet.
For ingen døyr av kutt i kulturbudsjetta, og det gjer det til tider for lett for politikarane å kutte i til dømes bibliotekbudsjetta.
- Eg var nyss i kontakt med Giske kommune, då dei ikkje har lyst ut biblioteksjefstilli