Tidsskrift for norsk psykologforening
01.02.2017
Teksten byggjer på eigne opplevingar, men er utløyst etter lesing av tilståingar frå andre terapeutar på appen Whisper, der brukarar kan poste løyndommane sine anonymt.
Nokon gonger har eg berre lyst til å reise meg opp og springe ut kontordøra.
Fortare enn svint.
Forlata pasienten og «dei store tema». Eller gøyme meg bak stolryggen slik at dei til sist trur eg har fordampa.
Nokon gonger synes eg oppriktig synd i dei som kjem til meg;
eg veit ikkje kva eg skal sei, eg kjenner meg maktesløs. Skulle ynskje dei heller kunne komme til nokon som visste korleis dei kunne hjelpe.
Ein av desse som les store verk på frit
Gå til medietFortare enn svint.
Forlata pasienten og «dei store tema». Eller gøyme meg bak stolryggen slik at dei til sist trur eg har fordampa.
Nokon gonger synes eg oppriktig synd i dei som kjem til meg;
eg veit ikkje kva eg skal sei, eg kjenner meg maktesløs. Skulle ynskje dei heller kunne komme til nokon som visste korleis dei kunne hjelpe.
Ein av desse som les store verk på frit
