I 1918 fekk Nordland sin første lærarskule. På denne tida var det i Nordland stor lærarmangel. Tanken var at ein lærarskule ville styrkje rekrutteringa til læraryrket i fylket.
Utbygginga av grunnskuleverket i etterkrigstida og store barnekull førte igjen til skort på lærarar.
Løysinga blei i alt sju såkalla «statens lærarskuleklassar», strategisk lokaliserte for å betre lærarrekrutteringa i dei områda der behovet var størst. Bodø fekk sine lærarskuleklassar i 1951. Alle desse provisoriske utdanningane blei snart gjort om til permanente lærarskular. I Nordland har det altså i nærmare 70 år blitt utdanna lærarar på to ulike stader.
Trua på ein samanheng mellom utdanningsstad og den geografiske rekrutteringa både til utdanninga og til skuleverket i det aktuelle området, kunne snart stø seg på forsking. Ei kartlegging av lærarane i grunnskulen i Nordland i 1969-70 slo fast at
